ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Με το τμήμα ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ το ΕΠΙΣΚΗΝΙΟΝ εγκαινιάζει έναν χώρο ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας που θα προκαλέσει το ενδιαφέρον των φίλων του.

«Ο σπουδαίος αρχαιολόγος, Μανώλης Ανδρόνικος έγραψε ότι στον ελληνικό λαό έχει βαθιές ρίζες η πίστη στην αξία της καλλιτεχνικής κληρονομιάς που του άφησαν οι πατέρες του, κάτι που το δήλωσε και ο “αγράμματος” μα με έξοχη ψυχική καλλιέργεια και ανθρωπιά, στρατηγός του 1821 Μακρυγιάννης, λέγοντας δι' αυτά πολεμήσαμεν εννοώντας τα αρχαία μας μνημεία...».
 
  Με δεδομένο ότι ένα μεγάλο τμήμα του αρχαίου θεάτρου Αχαρνών φυλάσσεται στα σπλάχνα της αχαρνικής γης αναμένοντας την ανάδειξη και διάσωσή του, ως μελλοντικοί φύλακες της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, εσείς οι σημερινοί μαθητές και αυριανοί επιστήμονες και ακαδημαϊκοί πολίτες να συντάξετε μια επιστολή την οποία θα απευθύνετε σε επίσημους  φορείς της Πολιτείας, π.χ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Πρωθυπουργό, στην  Υπουργό Πολιτισμού , στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων,  μέσω της οποίας να περιγράφετε και να αναζητάτε την ανάληψη εκ μέρους των  συγκεκριμένων δράσεων για τη διάσωση, αποκατάσταση και ανάδειξη του σπουδαίου αυτού μνημείου του Δήμου σας.

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΔΑΜΙΑΝΟΥ 1Ο ΓΕΛ ΛΚ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ ΑΡΙΣΤΕΑ, 3ο ΓΕΛ ΑχαρνώνΛΚ
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΜΠΙΜΠΗΣ 1ο ΕΠΑΛ
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ 3οΓΕΛΛΚ
ΓΕΩΡΓΙΑ-ΒΑΝΔΩΡΟΥ 3ο ΕΠΑΛΠ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΥΡΙΩΤΗΣ 1ο ΕΠΑΛ
ΙΩΑΝΝΑ ΚΩΣΤΗ 3ο ΓΕΛ ΑΧΑΡΝΩΝΠ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1ΓΕΛΠΔ
ΛΑΝΑΡΑ ΝΑΤΑΛΙΑ 3ο ΓΕΛ ΑΧΑΡΝΩΝΛΚ
ΛΑΣΚΑΡΗ ΚΑΣΣΙΑΝΗ 3ο ΓΕΛ ΑχαρνώνΔ
ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΟΥ 3ο ΕΠΑΛΛΚ
ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΤΣΑΛΟΥ 3ο ΓΕΛΠ
ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ-ΤΣΙΑΤΑ 3ο ΕΠΑΛ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΒΑΣΙΟΥ 3ο ΓΕΛ ΑχαρνώνΔ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ-ΚΟΥΣΤΑ 3ο ΓΕΛΠΒ



ΘΕΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ 2017
 «Ο σπουδαίος αρχαιολόγος, Μανώλης Ανδρόνικος έγραψε ότι στον ελληνικό λαό έχει βαθιές ρίζες η πίστη στην αξία της καλλιτεχνικής κληρονομιάς που του άφησαν οι πατέρες του, κάτι που το δήλωσε και ο “αγράμματος” μα με έξοχη ψυχική καλλιέργεια και ανθρωπιά, στρατηγός του 1821 Μακρυγιάννης, λέγοντας δι' αυτά πολεμήσαμεν, εννοώντας τα αρχαία μας μνημεία...».

Με δεδομένο ότι ένα μεγάλο τμήμα του αρχαίου θεάτρου Αχαρνών φυλάσσεται στα σπλάχνα της αχαρνικής γης αναμένοντας την ανάδειξη και διάσωσή του, ως μελλοντικοί φύλακες της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, εσείς οι μαθητές να απευθύνετε μία επιστολή προς  του επίσημους  φορείς της Πολιτείας, π.χ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Πρωθυπουργό, στην  Υπουργό Πολιτισμού ,στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων , στην οποία να διατυπώνετε την προσδοκία όλων, καθώς και την αναγκαιότητα ανάδειξης του σπουδαίου μνημείου του Δήμου σας.  

EΚΘΕΣΗ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ 2οΓυμνάσιοΠΔ

ΕΚΘΕΣΗ  ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΛΑΔΕΡΟΥ 2ο ΓυμνάσιοΠΔ

ΕΚΘΕΣΗ AΡΙΑΔΝΗΣ ΡΑΧΟΥΤΗ 2ο Γυμνάσιο ΑχαρνώνΠ

ΕΚΘΕΣΗ Α ΒΡΕΤΤΟΎ Γ΄ΤΑΞΗ -1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΥΠΟΥΡΓΟΣΛΚ

ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΚΟΚΛΑ 2ο ΓυμνάσιοΠΔ(1)

ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΟΥΡΑΝΗ 2οΓυμνάσιο

ΕΚΘΕΣΗ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ 2ο ΓυμνάσιοΠΒ

ΕΚΘΕΣΗ ΛΑΖΑΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ 2ο ΓυμνάσιοΠΔ

ΕΚΘΕΣΗ ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΣΤΟΪΚΑ 2ο ΓυμνάσιοΠΔ

ΕΚΘΕΣΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΛΑΖΑΡΗ 2ο ΓυμνάσιοΛΚ

ΕΚΘΕΣΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΣΥΚΑΛΟΥ 2ου ΓυμνασίουΠΒ



Έκθεση της μαθήτριας Κωνσταντινίδου Καλλιόπης, της Β΄ Τάξεως του 1ου Γενικού Λυκείου Αχαρνών

Η ιστορία του αρχαίου ελληνικού θεάτρου ανάγεται χρονικά στον 5ο αιώνα π.Χ. Με αφορμή τη σχετικά πρόσφατη ανεύρεση ενός παρόμοιου θεάτρου στην πόλη όπου κατοικώ, το Μενίδι, θα επιθυμούσα να γνωστοποιήσω τις απόψεις μου, όντας προσκολλημένη όχι τόσο στην τελετή του προάγωνα, αλλά κυρίως στο βαρυσήμαντο ρόλο του θεάτρου ως βασικό στοιχείο συνεκτικότητας των Ελλήνων, καθώς επίσης και πολιτιστικής ταυτότητας.

Μερικές φορές προσπαθώ να αναλογιστώ την ευθύνη που εγκλείει μέσα της η έννοια της εθνικότητάς μου. Είμαι Ελληνίδα· κι αυτό αναπόφευκτα συνεπάγεται ευθύνη απέναντι σε όλους εκείνους τους ένδοξους προγόνους μου, των οποίων τη στάση ζωής οι νεοέλληνες μοιάζουν να μην υιοθετούν. Και ναι, οφείλουμε να διασφαλίσουμε την εθνική μας κληρονομιά, είναι χρέος μας. Κι αυτό διότι ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης θεμελίωσαν τις αρχές της φιλοσοφίας, ενώ παράλληλα ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και ο Αριστοφάνης διαπαιδαγώγησαν το λαό διαμέσου των θεατρικών τους αριστουργημάτων. Έτσι, το θέατρο έρχεται να λειτουργήσει ηθικοποιητικά ακόμα και για τους απλούς πολίτες, οι οποίοι μέχρι πρότινος δεν είχαν πρόσβαση στη μόρφωση και τη γνώση. Το αρχαίο δράμα, ως γνωστόν, διακρίνεται σε τρία επιμέρους είδη: την τραγωδία, την κωμωδία και το σατυρικό δράμα. Καθένα από αυτά εξυμνεί με το δικό του ξεχωριστό τρόπο ηρωικά κατορθώματα, θίγει θέματα της καθημερινότητας και σατιρίζει εύστοχα τραγελαφικές καταστάσεις.

Το θέατρο αποτελεί αναμφισβήτητα την ύψιστη εκείνη τέχνη, που όπως χαρακτηριστικά παρατήρησε ο Αριστοτέλης, πρόκειται για μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας. Επιπροσθέτως, επιτυγχάνει να μεταβιβάσει στους θεατές εξαιρετικά χρήσιμα μηνύματα, να τους μεταγγίσει συναισθήματα και να συμβάλλει καθοριστικά στην παγίωση ορισμένων στοιχείων του χαρακτήρα τους και στην ιδιαίτερη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Το θέατρο παραδίδει αναμφίβολα μαθήματα ζωής σε όσους το παρακολουθούν, εφόσον κατορθώνει να αναδείξει ηθικές αξίες που πιθανότατα εκλείπουν στις μέρες μας, ενώ συγχρόνως υπαγορεύει μέσω της σκηνικής δράσης των προσώπων τον ορθό τρόπο συμπεριφοράς και αντιμετώπισης των εκάστοτε διλημμάτων. Διαθέτει σαφέστατα, άλλωστε, παιδευτικό χαρακτήρα και εξυψώνει το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής. Εξαίρει, επίσης, τις ηθικές αρετές και παρέχει σε όλους ισότιμα το δικαίωμα στην παρακολούθηση ενός αντικειμενικά ωραίου θεάματος, πόσο μάλλον το ελληνικό θέατρο, στο οποίο οφείλουμε τη δημιουργία και ανάπτυξη του πολιτισμού μας. Εξειδικεύοντας τα παραπάνω πλεονεκτήματα του θεάτρου για το άτομο, τόσο σε ψυχικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο, στην περίπτωση της ανακάλυψης ενός νέου θεάτρου στα πλαίσια της τοπικής κοινότητας, κρίνω σκόπιμο να επισημάνω τη γνώμη μου γι’ αυτό. Θεωρώ, λοιπόν, ιδιαιτέρως δύσκολη την επιχείρηση ανέγερσης ενός ευρύχωρου θεάτρου σαν κι αυτό. Παρόλα αυτά, όμως, καθίσταται εφικτό να επέλθει οικονομική ανάπτυξη κι ευημερία λόγω της προσέλευσης του τουρισμού.

Αναφορικά τώρα με τον προάγωνα, στην τελετή αυτή θα μπορούσε να συμπεριληφθεί μια συνοπτική παρουσίαση του μύθου Λυσιστράτη, αλλά και των υποκριτών που θα συμμετείχαν στο έργο. Πιο συγκεκριμένα, η Λυσιστράτη είναι ένας μύθος, σύμφωνα με τον οποίο κάποιες Αθηναίες γυναίκες συγκεντρώνονται στην Ακρόπολη, αρνούμενες πεισματικά να υποταχτούν στις σεξουαλικές επιθυμίες των αντρών τους, κίνηση που αποσκοπεί στην επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης και τη διακοπή των πολεμικών εχθροπραξιών. Η Λυσιστράτη είναι η επικεφαλής του Χορού των γυναικών. Τελικά οι γυναίκες πετυχαίνουν το συμβιβασμό και τη συμφιλίωση που επιδιώκουν και το τεταμένο κλίμα που επικρατούσε μέχρι τότε, φαίνεται να ομαλοποιείται. Στην πραγματικότητα, ο Αριστοφάνης με το έργο του αυτό απηύθυνε σοβαρές προειδοποιήσεις προς τα συγγενή ελληνικά φύλα που άγγιζαν τα έσχατα όρια της έχθρας και της αντιπαλότητας μεταξύ μας. Ο προάγων, συνεπώς, θα μπορούσε να χρησιμεύσει στην επαρκή κατατόπιση του κοινού γύρω από την παράσταση, την ευγενική και θερμή υποδοχή του, αλλά και την παρουσίαση των κεντρικών ηρώων μέσα σε γιορτινή, ευχάριστη και φιλόξενη ατμόσφαιρα.

Καταλήγοντας, κρίνεται αναγκαίο να αισθανόμαστε υπερήφανοι που γεννηθήκαμε σε μια χώρα σαν την Ελλάδα και κυρίως που βιώσαμε ανεπανάληπτες εμπειρίες και λάβαμε έντονες συγκινήσεις. Επομένως, η προσχώρηση σε μια τέτοιου είδους ενέργεια, που δεν είναι άλλη από την ανασκαφή του αρχαίου θεάτρου, θα μπορούσε κάλλιστα να σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα για την πολιτιστική παράδοση του τόπου μας και να αποτελέσει χώρο κοσμοσυρροής και αντικείμενο θαυμασμού. Κι όσο κι αν επικαλούμαστε ως δικαιολογία την έλλειψη οικονομικών πόρων για την αδυναμία τέλεσης έργων πολιτισμού, ας μην υποβιβάζουμε τη μοναδικότητα της ταυτότητάς μας. Είμαστε Έλληνες. Κι όσες φορές κι αν πέσουμε, θα ξανασηκωθούμε. Επιβάλλεται από τη δραστήρια φύση και το ανήσυχο πνεύμα μας!


‘’Εχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, φτιάξε έναν παράδεισο να μείνεις μέσα’’
Νίκος Καζαντζάκης

Μεγάλωσα σε μία περιοχή η οποία ανέκαθεν φημιζόταν για τσιγγάνους, λακκούβες, εμπόριο ναρκωτικών και άλλα κακώς κείμενα.Στο παρελθόν έχω δεχθεί ιδιαιτέρως καχεντρεχή σχόλια, για την ονομασία Μενίδι ως υποδεέστερη άλλων.(Το τελευταίο φανερώνει, πόσο πνευματικά ακαλλιέργητοι είμαστε ως λαός) Η προέλευση της εν λόγω ονομασίας, εχει δύο εκδοχές. Η πρώτη εκδοχή ορίζεται στο πρώτο έτος του Πελλοπονησιακού πολέμου, κατά το οποίο ο βασιλιάς της Σπάρτης Αρχίδαμος κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά τις Αχαρνές.Τότε κάποιος κωμικός της αρχαιότητας, του οποίου το όνομα δεν σώζεται, είπε σατυρικά ‘’Ουκ έστιν ήδη αχάρνα αλλά μαινίδιον’’ το οποίο ερμηνεύεται ως εξής: ‘’Δεν είναι πια λαβράκι αλλά αθερίνα’’.Η δεύτερη εκδοχή ισχυρίζεται ότι η ονομασία Μαινίδι (και όχι Μενίδι) προήλθε από μία φράση του Περικλή, κατά τη διάρκεια της Σπαρτιατικής εισβολής, (Κατόπιν παραινέσεων των Αχαρνέων να εξέλθει των τειχών και να πολεμήσει τους Σπαρτιάτες.) ΄΄Δεν θα υπολογίσω μία μαινίδα΄΄,δηλαδή ένα μικρό ψάρι.Με την πάροδο των ετών η γλώσσα εξελίσσεται, κατ’αυτόν τον τρόπο από τη λέξη ΜΑΙΝΙΔΑ προήλθε η λέξη ΜΑΙΝΙΔΙΟΝ, η οποία στη συνέχεια απλοποιήθηκε δίνοντάς μας τη σημερινή γραφή ‘’ΜΕΝΙΔΙ’’.

Φεβρουάριος 2007 οι Αχαρνές για πρώτη φορά προβάλλονται θετικά από τα Διεθνή Μέσα Ενημέρωσης παγκοσμίως, για την εύρεση του Αρχαίου Θεάτρου Αχαρνών. Οι Γερμανοί το αναζητούσαν 200 χρόνια, χαρκτηρίστηκε από το BBC ως ‘’Το θαύμα του 21ου αιώνα’’. Δημόσιοι φορείς και ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί δήλωναν διακαώς, την πρόθεσή τους για άμεση ανάδειξη του μοναδικού αυτού μνημείου.Νοέμβριος 2011 υπό τις ενδελεχείς προσπάθειες Επισκηνίου και Διαζώματος διενεργείται η παρακατάθεση του ποσού, για την οριστική απαλλοτρίωση του επίμαχου οικοπέδου.Παράλληλα εγκρίνεται από τον Υπουργό Πολιτισμού κ.Παύλο Γερουλάνο η απαλλοτρίωση 3 παρακείμενων ακινήτων.Θα ανέμενε κανείς την καθολική αποδοχή των υφιστάμενων εξελίξεων ως ΄΄Δώρο Θεού’’, αντ’αυτού ορισμένοι κύκλοι επιχειρούν να λοιδορήσουν και αναστείλουν το, περί ού ο λόγος, εγχείρημα.Μου θυμίζει την παλαιά φιλοσοφία των Μενιδιατών, οι οποίοι δεν επιθυμούσαν τη διαπλάτυνση των οδών μη τυχόν και μειωθεί η έκταση των οικοπέδων τους. Οι άλλοτε Αρχοντες της Αττικής, κατάφεραν να υποβαθιστούν.Το παλαιό Μενίδι και οι Θρακομακεδόνες είναι πλέον δύο περιοχές εντός του ίδιου Δημοτικού Διαμερίσματος, αλλά πόση απόσταση τις χωρίζει χωροταξικά και αισθητικά….. Μετά λύπης διαπιστώνω, ότι το πάθημα του παρελθόντος δεν έγινε μάθημα.Η ιδέα λειτουργίας του Θεάτρου στις ένδοξες εποχές, μαγεύει και οιστρηλατεί τους λάτρεις του πολιτισμού.Είθε να έρθει η στιγμή, αυτός ο αγώνας να λάβει σάρκα και οστά!


Έκθεση του μαθητή της Γ΄Γυμνασίου της Παιδαγωγικής Πρωτοπορίας των Μοντεσσοριανών Σχολείων , Σπυρίδωνος Λάππα , από τον μαθητικό διαγωνισμό με θέμα: Το Αρχαίο Θέατρο Αχαρνών Χθες και Σήμερα.

Ως θέατρο εννοούμε αρχικά το χώρο για τους θεατές, αργότερα και τη σκηνή. Σήμερα ονομάζουμε ως θέατρο τον χώρο της παράστασης αλλά και το σύνολο των παρουσιαζόμενων τεχνών. Επίσης η ονομασία αυτή προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «θεώμαι».

Η εύρεση ενός θεάτρου σε μια περιοχή μπορεί να φέρει μεγάλη ανάπτυξη είτε σε οικονομικό είτε σε πολιτιστικό και κατ’ επέκταση πνευματικό επίπεδο. Διευρύνει τους ορίζοντές μας στην ιστορία, πολιτισμό και στην κουλτούρα του καθενός. Ιδιαίτερα βοηθά στις νεαρές ηλικίες να επιμορφωθούν και να διαπαιδαγωγηθούν αντίστοιχα με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και την παράδοση από την αρχαία Ελλάδα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι σκοπός όλων αυτών είναι η ανάπτυξη και η παιδεία και όχι το οικονομικό όφελος. Διότι η παιδεία είναι κάτι το ασύγκριτο, απαράμιλλο και ασυναγώνιστο στοιχείο των πάντων. Της παιδείας την υπεροχή την εξυμνούσαν από τα αρχαία χρόνια μαζί βέβαια και με την κατάλληλη μόρφωση που έχει ο καθένας μας. Έτσι, λοιπόν, η σωστή αξιοποίηση ενός τέτοιου αρχαίου μνημείου είναι αναγκαίο να πάρει μεγάλο χαρακτήρα ώστε να αποδώσει όλα τα παραπάνω. Ύστερα αυτό θα ήταν ένας τόπος έλξης και για πολλούς τουρίστες.

Η ανακάλυψη ενός θεάτρου τη σημερινή εποχή μπορεί να έχει καινοτόμο χαρακτήρα. Μπορεί μάλιστα να τονώσει τον δήμο στον οποίο ανήκει δίνοντάς του μεγάλη αξία. Στη συνέχεια μπορεί να είναι τόπος συνάντησης ανθρώπων, ανταλλαγής ιδεών και προώθησης πνεύματος δηλαδή κοινών ιδεών. Μέσα από τη μελέτη των αρχαίων δρώμενων χτίζεται και ο χαρακτήρας των νεώτερων γενεών.

Κατά τη γνώμη μου αυτή η ανακάλυψη ήταν μια παρακαταθήκη από την αρχαία εποχή προς τις Αχαρνές με τη σωστή διαφήμιση του θεάτρου τα οφέλη θα πολλαπλασιαστούν στο κοντινό μέλλον. Τέτοιες ευκαιρίες δεν πρέπει να χάνονται έτσι απλά, αλλά πρέπει να ποντάρουμε πάνω τους επενδύοντας για το μέλλον σε τέτοιους δύσκολους καιρούς. Ελπίζω λοιπόν τα λόγια να γίνουν πράξεις και το θέατρο να πάρει μεγάλες διαστάσεις και δόξες!!!


Desecrated Argos

Θα ήθελα να εκφράσω της ευχαριστίες μου στον βραβευμένο με βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών κ. Όθωνα Μ. Δέφνερ , ο οποίος σε συνεργασία με την κ. Αλίκη Δεφνερ, μετά από αίτημα μου , μετάφρασε για το ΕΠΙΣΚΗΝΙΟΝ το ποίημα ,που αν και γράφτηκε το 1877 από τον Οscar Wilde , όταν επισκέφθηκε το αρχαίο θέατρο του Άργους , σήμερα είναι ιδιαίτερα επίκαιρο. 
Μαρία Μίχα

OSCAR WILDE
Desecrated Argos 


Nettles and poppy mar each
rock - hewn seat:
No poet crowned with olive deathlessly
Chant his glad song, nor clamorous Tragedy
Startles the air green corn is waving sweet
Where once the Chorus
danced to measures fleet
Far to the East a purple stretch of sea,
The cliffs of gold that prisoned Danae
And desecrated Argos at my feet.
No season now to mourn the days of old,
A nation's shipwreck on the rocks of Time,
Or the dread storms of all - devouring Fate,
For now the peoples clamour at our gate,
The world is full of plaque and sin and crime,
And God Himself is half - dethroned for Gold!

OSCAR WILDE
Βεβηλωμένο Άργος 


Τσουκνίδες και παπαρούνες καταστρέφουν την θέα
κάθε λαξεμένου στον βράχο καθίσματος :
Κανένας ελαιοστεφανωμένος ποιητής δεν τραγουδάει
ακατάπαυστα το χαρούμενο τραγούδι του, 
ούτε η πολύβουη Τραγωδία ξαφνιάζει τον αέρα , 
το άγουρο καλαμπόκι κυματίζει απαλά,
εκεί όπου κάποτε ο Χορός χόρευε με γοργό ρυθμό.
Μακριά στην Ανατολή μια πορφυρή θαλάσσια έκταση,
Τα χρυσά απόκρημνα βράχια που φυλάκισαν την Δανάη 
Και το βεβηλωμένο Άργος στα πόδια μου.
Δεν είναι καιρός τώρα να θρηνήσουμε τις περασμένες μέρες,
το ναυάγιο ενός έθνους στους βράχους του Χρόνου
ή τις τρομερές καταιγίδες της παμφάγου Μοίρας,
Γιατί τώρα οι λαοί μεγαλόφωνα διεκδικούν μπρός στην πύλη μας,
Ο κόσμος είναι γεμάτος από μίασμα, αμάρτημα και έγκλημα 
και ο Θεός ο ίδιος είναι ημιεκθρονισμένος για το Χρυσάφι.


Μετάφραση Αλίκης και Όθωνα Δεφνερ



AGiLETEQ